หมอกบางๆ ลมหนาว พัดใบไม้ไหว
บอกกับใจ ที่อ่อนไหว และอ่อนล้า
ฝากให้เดือน นำรัก ในใจข้า
ส่งให้ดาว ส่องเจิดจ้า ให้เขามอง
บอกกับฟ้า เป็นเพื่อนในคืนเหงา
ขอพระจันทร์ซับความเศร้าข้าเถิดหนา
วานฝากลมหอบอาทรและห่วงหา
นำคิดถึงและรักข้าให้เขาที...
ป่านฉะนี้..เขาอยู่ดีมีสุขไหม
อยู่แห่งไหน หนใด ใคร่จะรู้
ว่าตรงนี้มีคนหนึ่งซึ่งคอยดู
เฝ้ารับรู้ด้วย "รัก คิดถึง และห่วงใย"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น