วันพุธที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2554

ยิ้มทั้งน้ำตา

ต้องฝืน...ยิ้มทั้งน้ำตา...
ยิ้มแม้ปวดอุรา แทบไม่ไหว
ยิ้มยอมรับในการ..จากไกล..
ยิ้มแล้วบอก"ไม่เปนไร" เข้าใจดี
ยิ้ม..เพื่อยอมรับกับความเจ็บ
ยิ้ม..เพื่อเก็บวันวานที่แสนหวาน
ยิ้ม..ทั้งที่ใจ มันร้านราน
ยิ้ม..รับทรมานกับวันวานที่ผ่านไป
ยิ้ม..เพื่อรับกับความจริง
ยิ้ม..ให้ใจลืมทุกสิ่งเสียเถิดหนา
ยิ้ม.. เพื่อรอ วันเวลา ที่รัษาหัวใจให้แข็งแรง


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น