หนึ่งคำลา

การฟังคำบอกลา  ต้องกลั้นน้ำตาแล้วบอกว่า "ไม่เปนไร"
การได้ฟังคำสุดท้ายว่า "ห่วงใย"  ตอกย้ำให้หัวใจร้าวราน
เจ็บปวดไหมหละหัวใจ  ความรู้สึกสั่นไหวปวดปร่า
กับหนึ่งคนที่แสนรักแลกกับหนึ่งคำลา
แทบขาดใจลงตรงหน้า ฝืนน้ำตาแล้วยิ้มรับการจากไป
ช่วยไม่ได้ที่รักเขา และช่วยไม่ได้ที่เขานั้นหมดใจ
เมื่อเขาไม่เหลือเยื่อใย ....
 การจากลาคือสิ่งที่ต้อง" ยอมรับ" ให้ได้ แค่นั้นเอง
ก้เหลือแค่เพียงตัวเรา กับภาพเก่าๆ ให้เห็น
ช่วยไม่ได้ ก็รักเขาหมดหัวใจ รักที่เขาเปน
ทางเลือกที่แสนยากเย็น  ลืมเขาให้เปน ทำได้ไหมใจ