สกุณา วิหค ที่ผกผิล
ยังคืนถิ่น รังนอน ก่อนรุ่งสาง
แต่ตัวเรา กับใจ ที่บางๆ
ช่างอ้างว้าง เดียวดาย ใจสะออน
โอ้ค่ำแล้ว ดวงแก้ว เจ้าอยู่ไหน
รู้บ้างไหม ว่าใคร พร่ำเรียกหา
ไม่ได้ยิน สำเนียง จำนรรจา
ใครคนนี้ ถวิลหา ทุกค่ำคืน
มาเถิดหนา คนดี พี่คอยเจ้า
พี่คอยเฝ้า ด้วยใจ ที่คิดถึง
เจ้าอยู่ไหน คนดี อย่าบึ้งตึง
พี่คิดถึง คิดถึง ยอดดวงใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น