แค่สักคน

เป็นคนมีเพื่อนมาก...แต่..
ฉันอยากมีเพื่อนแท้ แค่สักหน
มี.."เพื่อนตาย"..ได้ไม๊..แค่สักคน
มี.."เพื่อนรัก"..ที่ผ่านฝน พายุ หนาว มาด้วยกัน
มีใจที่เต็มร้อย..ที่ไม่ปล่อยมือ..กันและกัน
ร่วมสุข ทุกข์ ร่วมฝ่าฟัน...
เดินข้างกัน...ตลอดไป...

คนนี้มีไหมหนอ

คนหลายคนไขว่คว้าหาความรัก...
หาที่พักให้หัวใจได้คลายเหงา..
หาแค่ใครสักคน..ที่รักห่วงใยเรา
แค่สักคน..ที่เข้าใจความเปนเรา อย่างแท้จริง
มีบ้างไหม.."ใครสักคน"..คนๆนี้
คนที่มีมืออุ่นๆคอยซับหยาดน้ำตา
ไหล่ที่แกร่งไว้ให้พักยามอ่อนล้า
และแววตา สื่อมา ด้วยห่วงหาและอาทรณ์..
..ใครสักคน แค่หนึ่ง คนนี้ "จะมีไหม"..หนอ

ทั้งหัวใจ ให้หมดเลย

ได้รับ...สิ่งดีๆ...ในวันเหงา
ได้รับ...ไมตรี...ในวันที่โดดเดี่ยว
ได้รับ...ไออุ่น...ในวันที่ท้อแท้และห่อเหี่ยว
เปนสิ่งเดียวที่มีค่าในเวลาที่"ร้าวราน"
"มิตรภาพ"..จาก.."ใครบางคน"..ที่ห่างไกล
"กำลังใจ"...จาก.."ใครบางคน"..ให้คลายเหงา
"ความห่วงใย"..จาก.."ใครบางคน"..ยื่นให้เรา
อยากบอกเขา..."ใครบางคน"...
ว่าเราให้เขาหมด..."ทั้งหัวใจ"...

ทำไม..เคยเปนไหม

เคยไหม...ลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตัวเองมากมาย
ชีวิตดูเหมือนมีความหมาย...ไม่เหงาแต่วุ่นวาย
ไม่เศร้าแต่หัวใจเต้นไหวๆ สั่นได้แค่นึกถึงใครบางคน
เคยไหม...ร้อนหนาวไม่มีเหตุผลแค่เข้าใกล้คนบางคน
หรือไม่เห็นหน้าแล้วร้อนรน สับสน คิดไปต่างๆ นาๆ
อยู่เคียงข้างแล้สดใส หัวใจยิ้มได้ตลอดเวลา
แต่พอไกลตา ความรู้สึกโหยหา ห่วงอาทรตลอดเวลา
....รู้ไหมว่า...ทำไม..."เคยเป็นไหม"

เวลา ... นำพา

วันเวลา..ไม่เคยจะหวนกลับ
และไม่อาจเปลี่ยนแปลงเรื่องราวในอดีตได้...
สิ่งที่ผ่านมา...จากวันนั้นจนวันนี้
เราเรียกว่า..."ความทรงจำ"...
ที่อาจทำให้เจ็บปวด..ร้าวราน มีน้ำตา..
อาจทำให้..สุจใจหนักหนา ยิ้มได้ทุกคราที่นึกถึง
เพราะเวลาไม่หมุนกลับ...และยังคงเดินหน้า
ทำชีวิตให้มีคุณค่า กับเวลานี้และเดินไปพร้อมกับเวลา
เพราะความสุขที่เราไข่วคว้า.."คือเวลาที่ดีๆในหัวใจ"
เวลาไม่คอยใครกอบโกยความสุขจากชีวิตที่เหลือให้มากไว้
เพราะเวลาเราไม่รู้เหลือเท่าไร เรื่องราวที่ผ่านไป...
ปล่อย ละไว้ ให้เวลาพาไปอาจลบเลือนหาย...
หรือาจกลายเป็น...ความทรงจำที่จางๆ เลื่อนลาง

ใช้ใจเปลี่ยน

เมื่อรักเขา..ก็จงรักในสิ่งที่เขาเป็น
ใจเย็นให้เปนเรื่องเข้าใจความเป็นเขา
เอาความรักที่มีในตัวเรา...เปลี่ยนเขา
เขาจะเปลี่ยนตัวเขา..
ด้วยรู้สึกในหัวใจของเขาเอง
เพราะ..ความรักความเข้าใจที่เขาได้
ความหวังดีรับรู้ได้..เขาจะเห็น
เขาจะเปลี่ยนบางอย่างที่เขาเป็น
ด้วยหัวใจไม่ยากเย็น...
เพราะเขาเห็นเป็นเรื่องที่สำคัญ

ไม่มีในหัวใจ

เรื่องราวของ...คนสองคน...
อาจเกิดจากความรู้สึกจากคน..แค่หนึ่งคน
ที่ให้คนอีกคน..หมดหัวใจ..
จะเรียกว่า..รักก็คงใช่ รักแค่ไหน
หมดหัวใจ..แค่นั้นเอง...
ส่วนคนอีกหนึ่งคน..หาเหตุผลยังไม่ได้
ว่ามีรักใช่หรือไม่ หรือว่าแค่ถูกใจ ใจหยั่งดู
ต่อหน้าอาจว่ารัก แต่ใจทัก..ไม่มีคนหนึ่งอยู่
คนหนึ่งคนใส่ใจ คนอีกคนใคร่ดู
แต่ที่รู้..ไม่ถูกใจ ไม่เคยอยู่...
คนหนึ่งคน..ไม่เคยอยู่ในใจ..คนอีกคน

รักครั้งสุดท้าย

อีกครั้ง...กับคำว่า.."ความรัก"..
จะขอพักรักนี้ที่สุดท้าย
เหนื่อยมามากกับรักที่กลับกลาย
สุดท้าย..ร้ายหรือดี ก็ลองดู
ทั้งที่ยอมแลกทุกอย่างเพื่อความรัก
ทุมเทนักแต่..รัก..ไม่รับรู้
จะเปนแค่ตัวแทนหรือทางผ่าน ก็อดสู
หรือจะเป็น"ตัวจริง"ที่อยู่"ในใจ"เธอ
ก็ขอเป็น รักนี้ "รักสุดท้าย"
จะร้ายหรือดีก้จะสู้
จะร้องไห้หรือหัวเราะก็ลองดู
แค่อยากให้เธอรู้ว่า "รักเธอ"

ให้หมดใจ

เพราะคนมีเพียง.."หนึ่งหัวใจ"..
ถ้าความรักเกิดขึ้นกับ"ใครสักคน"
สิ่งที่เขาจะได้ คือหัวใจหนึ่งดวง
กับความรู้สึกทั้งปวงที่เกิดเพราะ"หัวใจ"
....หนึ่งคนกับหนึ่งใจ...

วันใหม่

ตะวัน...กำลังจะลา...
ท้องฟ้า...กำลัง..เปลี่ยนสี
ที่ร้าย...จะกลาย..เป็นดี
พรุ่งนี้...มีแสงตะวัน...

จะเสียดาย

สำหรับคนถูกทิ้ง...
อย่าปล่อยตัวเองให้ช้ำ
อย่าทำตัวเองให้เศร้า
อย่าเสียน้ำตาให้เขา
ทำตัวเองให้ดีกว่าเก่า
มีความสุขกับชีวิตที่เปนของเรา
ทำให้เขา"เสียดาย"ที่ทิ้งเราไป

ให้หมดใจ

มีข้อความบางอย่างที่ส่งมา...
ปนมาด้วยความปรารถนาและห่วงใย
ส่งมาจาก"ใครบางคนที่.."ห่างไกล"
ส่งมาด้วยหัวใจที่"หวังดี"
ได้รับ...สิ่งที่ดี..ในวันที่ใจเหงา
ได้รับ...ไมตรี...ในวันที่โดดเดี่ยว
ได้รับ...ไออุ่น..ในวันท้อและห่อเหี่ยว
เป็นสิ่งเดี่ยว..ที่มีค่า..ในวลาที่"ร้าวราน"
"มิตรภาพ" จาก "ใครบางคน"..ที่ห่างไกล
"กำลังใจ" จาก "ใครบางคน"..ให้หายเหงา
"ความห่วงใย" จาก "ใครบางคน" ยื่นให้เรา
อยากบอกเขา.."ใครบางคน"...
ว่าเราให้...เขาหมด.."ทั้งหัวใจ"...

อย่าจมปรัก

....สำหรับคนที่ถูกทิ้ง...
อย่าปล่อยตัวเองให้ช้ำ
อย่าทำตัวเองให้เศร้า
อย่าเสียน้ำตาให้เขา
อย่าคิดถึงวันเก่า...เหงา
ทำตัวเองให้ดีกว่าเก่า
มีความสุขในความเปนเรา
ทำให้เขา"เสียดาย"ที่..ทิ้งเราไป

รักนานๆ

บ่อยครั้ง...ที่เฝ้าถามตัวเองว่า.."ทำไม"..
รักเขาหรืออย่างไร  เรื่องจริงใช่ไหม "หัวใจ" ตอบมา
มองดูไม่มีเหตุผล...สับสนรึป่าวหัวใจเจ้าขา
ตอบให้แน่ใจอีกทีซิว่า..."รักเขา หรือว่า เพราะอะไร"
เฝ้าถามตัวเองทุกวัน...เรื่องจริงหรือว่าฝันไป
"หัวใจ"..ให้เขาไปตอนไหน....
อยู่ๆมีเขาเต็มหัวใจ.ได้อย่างไรกัน
เมื่อถึงเวลานี้...ไม่ต้องงง ไม่ต้องเพียรถาม
ทำตามหัวใจต้องการ.."รักเขาให้นานๆ ตลอดไป"

เจ็บไม่เท่าไร

ความรัก..ที่ให้คุณไป..
ให้จากหัวใจที่มี..ให้ด้วยความรู้สึกที่ดี
ให้หมด...ไม่เหลือที่..ให้สิ่งใด
ต่อให้...เจอขวากหนาม
ทิ่มแทง..หัวใจแค่ไหน
ความรู้สึก..บอกว่า.."ทนไหว"
เพราะ...ไม่มีทาง..เจ็บเกินกว่า
รักที่ให้..ทังหมดหัวใจ...แน่นอน

ไม่จำ

ถามใจ..ตัวเองหลายครั้ง
ว่ายัง "รักเขา"ใช่ไหม
แล้วรักน่ะ มากเพียงไร
ตอบใจ..ตัวเองได้หรือยัง
เมื่อเจ็บแล้วยัง..รักอยู่
ทั้งรู้..ว่าต้องเจ็บช้ำ
แม้เจ็บ..หัวใจไม่เคย จะจำ
แต่ย้ำ..ว่า.."รักมากมาย"

ใส่ใจ

ความรัก..มีนิยามมากมาย
แต่ถ้าให้ค้นหาความหมาย
ขอเรียกว่า "ความใส่ใจ" ใครคนหนึ่ง
"ใส่ใจ" ในสิ่งที่เขาชอบ ในสิ่งที่เขารัก
และให้เขาได้ เขาจะตระหนัก ว่าเรารักเขาแค่ไหน
"ใส่ใจ" ไม่ใช่ หึงห่วง แค่แสดงความห่วงในตัวเขา
"เหนื่อยไหม" ทำงานมาทั้งวัน "ทานข้าวรึยัง"
"ขับรถดีๆนะ" คำพูดที่ห่วงใยแทนรู้สึกดีๆได้มากมาย
แล้วคุณถามตัวเองไหม ว่า"ใส่ใจ" คนที่คุณรัก พอรึยัง

คิดถึงจัง

หมอกจางๆ..ลมบางๆ... ใบไม้ไหว
ชวนอารมณ์เคลิ้มไปให้ไหวหวั่น
คิดถึงใครคนนั้น.. ช่างจำนรรค์
คิดถึงกันบ้างไหมเล่าคนดี...
ปานฉนี้..เธอคนดีอยู่ที่ไหน
รู้บ้างไหมว่าใครเค้าคอยหา
อยากให้รู้นะว่ารักเปนหนักหนา
อยากบอกว่า คิดถึงเธอเหลือเกิน

แค่สักคน

ยามใดที่อ่อนไหว หัวใจเริ่มอ่อนล้า
ยามใดมีน้ำตา ขอเวลาได้พักใจ
ยามใดที่ปวดร้าว อยากมีเขาอยู่ใช่ไหม
ยามใดที่เดียวดาย อยากมีใครข้างกาย ..แค่สักคน
ยามใดที่ท้อแท้ ไม่ได้แพ้ แต่เกินทน
ขอแค่ใครสักคน แค่สักคน ที่เข้าใจ

เจ็บจำ

อัน.."ความเจ็บ"..ไม่ได้ทำให้ใครตาย
อัน.."ความรัก"..ไม่ได้หมายให้ใคร"เจ็บ"
แต่.."ความรัก"..เป็นสิ่งที่คนเก็บ
จำและเจ็บ ปวดร้าว แทบปางตาย

วาเลนไทม์

ก็แค่คนหนึ่งคนอยู่ตรงนี้
กับวันที่เขาเรียก "วาเลนไทม์"
ไม่รู้สึก รู้แต่ "ให้ดอกไม้"
ไม่ได้มีความหมายใด "ในใจ"เลย
"วาเลนไทม์" หรือ "วันแห่งความรัก"
หลายคู่นักตื่นเต้นและสดใส
หวังว่า "รัก" จะให้ "รัก" ตลอดไป
ให้ความหมายจากหัวใจให้แก่กัน

ขอใจ แทนไม้ดอก

ขอแค่ใจก็พอ...ไม่ขอช่อดอกไม้
ขอแค่ความห่วงใย...ไม่ใช่ห่อของขวัญ
ขอแครัก ใส่ใจ จากหัวใจให้แก่กัน
ส่งให้ฉัน แทนของขวัญ แทนดอกไม้ ก็เกินพอ

ดอกหญ้า

แค่ดอกไม้ริมทาง..แค่ดอกหญ้า
อาจจะดู ไร้ราคา ไร้ความหมาย
อาจจะไม่น่ามอง เหมือน"กล้วยไม้"
แต่ก็มี ความหมาย "ในตัวเอง"
เพราะเป็นเพียงแค่ "ดอกหญ้า"
ใช่ดอกฟ้า แต่ยังคงคุณค่าให้ได้เห็น
ไม่ต้องคอยถนอมรดน้ำทุกเช้าเย็น
ยืนหยัดเป็นด้วยตัวเองอย่าง"มั่นคง"

คนเคยใกล้

มีหลายอย่างที่เคยบอก   มีหลายอย่างที่เอื้อนเอ่ย
บอกว่า "รักจังเลย" คิดถึงวันเคย..ร่วมกันมา
ทั้งหมด เธอบอก ว่า"หมดแล้ว" ความรู้สึกได้เลือนหาย
หัวใจแทบสลาย...ก้องในใจ "ตายทั้งเป็น"
วันนี้..ใจมันท้อ ความเจ็บก่อ ตัวให้เห็น
ไม่อยากสู้ ไม่เดินต่อ ไม่ต้องรอ "ความชาเย็น"
ในเมื่อ..เธอนั้นเห็น ว่าเราเป็น "คนไกลกัน"

ความรู้สึก ที่หมดไป

เคยรักกันบ้างไหม.. ถามหัวใจ บ้างรึป่าว
เวลาที่มี "เขา"..เคยมี "เรา" ในใจไหม
ถ้าบอกว่า "รักมาก" ความ"โหยหา" หายไปไหน
หรือเพราะว่า ฉันไม่ดี ไม่มีอะไร
บอกกันตรงๆได้ ฉันจะไป ให้ไกลตา
ความรู้สึกที่เคยมี รู้สึกดีต่อกันมา
มันคงไม่มีค่า เพราะเธอว่า "มันหมดไป"
ก็รู้ตัวในวันนี้ ฉันไม่ดีไม่มีค่าอันใด
คำพูดที่ "แทงใจ" นี่หรือใช่ "คนรักกัน"
ขอบคุณที่ได้บอก ความเป็นจริงให้ได้ฟัง
หัวใจที่มันพัง ฉันจะ"ฝัง" ด้วยตัวเอง

กุหลาบแทนใจ

ใช้ "กุหลาบ" เป็นสื่อ..แทน "ความรัก"
ให้เธอรับ แล้วประจักษ์ "รักรู้ไหม"
ช่อไม่โต แต่ทุกดอก บอก "จริงใจ"
แทนรู้สึก ของหัวใจ มอบให้เธอ
แต่ทั้งหมด แทนไม่ได้ "ช่อดอกไม้"
ความรู้สึก มากมาย ที่เอ่อล้น
ฉันจะเก็บ ไว้บอกเธอ "แค่สองคน"
เพียงสองคน "รักนะคะ".."หมดหัวใจ"

ความทรงจำ

ย้อนวันวานที่ผ่านมา...
ช่วงเวลาแห่งความหวาน
ในชีวิตทุกคนต้องพบพาน
ความหอมหวาน และร้าวราน เดินข้างกัน
ทั้งหมดคืออดีต...
เป็นคมกรีด หรือ กุหลาบที่สดใส
ไม่ว่าเป็นเช่นไร...
ทั้งหมดถูกเก็บไว้..  กลายเป็น "ความทรงจำ"