วันเสาร์ที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

แค่รัก เอง

รัก...คือ ความหวังดี

รัก...คือ ความรู้สึกดีๆ ที่มีได้

รัก...คือ ความห่วง แคร์ และ ใส่ใจ

รัก...คือ สถานะใด ก็ได้.."แค่รัก"..เอง

รักคือรัก

รักคือรัก...มั่นคงนักในรักนี้

รักคือรัก...ไม่เคยที่จะแปรผัน

รวมหัวใจ...ให้เป็นหนึ่ง"เดียวกัน"

เป็นนิรันดร์..เป็นเพราะ..ฉันรักเธอ

วันอาทิตย์ที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

รักกับไม่รัก

ในเรื่องของ.."ความรัก"..
เมื่อเรารักใครสักคน..ต่อให้เลวร้ายสักแค่ไหนก็ไม่จำ
เพราะหัวใจจะสั่งให้จำในเรื่องที่ดี..แม้จะมีเพียงน้อยนิด
แต่..กับคนที่เราไม่รัก..ต่อให้ดีแค่ไหนก็ไม่ใส่ใจ
และเลือกแต่จะคิดในสิ่งที่เขาไม่ดี..แม้จะมีเพียงน้อยนิด

ที่หัวใจ

ความรู้สึกดีๆ นั้นมีได้
จะรักษาได้นานไหม ใครจะรู้
ความรู้สึก ช่างอ่อนไหว เกินหยั่งรู้
ความรู้สึก เกิดอยู่ ที่หัวใจ


วันพฤหัสบดีที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

สะท้านใจ

อดีตเศร้า ผ่านไป ไม่เคยสน
แม้ต้องทน ความทรงจำ ที่อดสู
ชีวิตต้อง เดินต่อ แม้จะรู้
แต่ก็มี บางครู่ ที่สะท้อนสะท้านใจ

วันพุธที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

ไออุ่น

คืนนี้ที่ฝนตก..ลมหนาวเริ่มพัดมา
หัวใจเริ่มไหวหวั่น...สั่นทั้งอุรา
สะท้านใจเป็นหนักหนา...
หนาวเหน็บจนอยากจะไขว่คว้า..
ไออุ่นมาให้อุ่นใจ..อุ่นจากใคร "ใครสักคน"

วันอาทิตย์ที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

เราสองคน

จะวันนี้ วันนั้น หรือ วันไหน
จะเป็นวันอะไรอย่าไปสน..
ขอเพียงแค่เป็นวัน..ที่มี..เราสองคน
ฝ่า พายุ แดด ฝน และ สายลม..ไปด้วยกัน
จะร่วมสุข ร่วมยิ้ม ไม่ไกลห่าง
แม้จะทุกข์ จะเคียงข้างไม่ห่างหาย
จะมีกันเคียงคู่ ไม่ห่างกาย
จะรัก แคร์ ดูแลและห่วงใย ..
..นาทีแรก..และ..สุดท้าย ของทุกวัน

วันศุกร์ที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

รักข้างเดียว

รักเองช้ำเอง  มันไม่แปลก
รักเองเจ็บเอง ย่อมแหลกที่ใจช้ำ
รักเองจบเอง  ต้องตัดใจแม้ต้องทำ
รักตัวเองสักครั้ง ถือหมดกรรมที่.."รักเขาแค่ข้างเดียว"

ถ้า..เยอะ

ถ้าไม่รัก ไม่หวง คงไม่หึง
ถ้าไม่ห่วง ไม่คิดถึง คงไม่หา
ถ้ามันเยอะ รำคาญ ให้บอกมา
จะหยุดรัก หยุดโหยหา ไม่ว่ากัน

วันพฤหัสบดีที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

เพราะ..

"ความเหงา".. อาจทำให้เราคิดอะไรได้บางอย่าง
"ความเหินห่าง".. อาจทำให้เราเข้าใจใน.."เหตุผล"
"ความเดียวดาย"..อาจต้องการไขว่คว้า.."ใครสักคน"
"ความอ้างว้าง"..อาจเกิดเพราะ "คนบางคน"..เดินจากไป

ของตาย

เคยคิดว่า "รักกัน" แต่เคย "แคร์รู้สึก" กันบ้างไหม
ทั้งหมดก็แคร์คนอยู่ใกล้ คนที่ไกลแค่ "ของตาย" ไม่ต้องแคร์
"ของตาย"ก็เป็นคน ยอมรับผล..ไม่มีข้อแม้
หัวใจมันอ่อนแอ..ขอยอมแพ้ "เจ็บเหลือเกิน"

ฝากความรู้สึก

อยากมีใครสักคน.."ไว้ฝากความรู้สึกฝากหัวใจ"
ไม่ใช่อยากมีใครไว้.."ฝากผีฝากไข้"..
เพราะ..อยากอยู่ด้วยกันไป.."ใส่ใจห่วงใยดูแลกัน"
ไม่ใช่..มีไว้ให้.."จัดงานและเจ็บป่วย"..นะ

วันพุธที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

ที่เก่า

ขอแต่แคจำ..ที่เก่าที่เราเคยยืน
แม้ต้องฝืน..กับที่ใหม่ที่ไม่คุ้น
แค่หวลคิด..ถึงที่เก่าให้ใจอุ่น
เป็นแรงหนุน..ยืนที่ใหม่ให้แข็งแรง