จริง

โลกความจริง ไม่มีความ.."พอดี"
จริงที่มีก็คือ.."ความพอใจ"
ความรู้สึกแบบนี้ หากเกิดขึ้นกับใคร
"ความพอใจ"..จะนำพาให้เกิด.."ความพอดี"

ต้องมี

จะคิดจดจำเพื่ออะไร

ยังไงจุดจบก็มา

ทุกย่างมันมีเวลา

เมื่อมีมาต้องมีจากไป

ขอบคุณ

ขอบคุณ..ทุกปัญหา..ที่สอนเราให้..เกิดปัญญา

ขอบคุณ..ทุกคำนินทา..ที่สอนให้รู้ว่า..เราสำคัญ

ขอบคุณ..ทุกอุปสรรค..ที่สอนเรา..ให้ฝ่าฟัน

ขอบคุณ..ทุกข์ความชอกช้ำ..ที่สอนให้..เราจำและแกร่งพอ

ตลอด

พอตอน"รัก"..มักพูด.."ตลอดไป"

พอรักแล้วไม่ได้ดั่งใจ..แมร่งส์..จะ"ไปตลอด"..

แค่ไหน

เจ็บ...ที่ต้อง..รอ
ท้อ...ที่ต้อง..ทน
เรา...ก็แค่..คน
จะทนได้สักแค่ไหน

แค่หนึ่ง

หนึ่ง..ส า ย ต า ..ที่หวังดี..

มากเหลือ..ล้านวจี..ที่แอบแฝง

หนึ่งมือที่ฉุดรั้งยามอ่อนแรง

มากกว่าร้อยแขนที่ฟาดฟัน

ทำไม

ตอน.."รัก"..ก็บอกว่า.."กำลังศึกษา"..
ตอน.."จากลา"..ทำไม.."ไม่ทบทวน"..

ทบทวนรึยัง

กว่าจะรักกันมาได้ถึงวันนี้
ต้องผ่านเรื่องร้ายดีมาแค่ไหน
แต่ตอนนี้เรื่องเล็กๆ กลับต่าง"ไม่เข้าใจ"
จะ"ปล่อยมือ" กันไป "ทบทวน" หัวใจดีหรือยัง

ช่างจำ

เวลารัก..ก็..รักมาก
เวลาจาก..ก็..เจ็บแสน
เวลาผ่าน..ก็..ยากจะทดแทน
เวลาลืม..ก็..แสนจะจดจำ