ระยะทางของ..คนสองคน
เดินมาอย่าง..มั่นคง..หรือ..หวั่นไหว
ความรู้สึกเพิ่มหรือลด..คนสองคนรับรู้ได้
รักมาก หรือ หมดใจ..ข้ออ้างใด
ก็ทำให้ใจหนึ่งใจ..สั่นไหวไม่แพ้กัน
เมื่อมาถึงปลายทาง ระยะห่าง..ห่างกัน
คำใดๆก็ไม่สำคัญ..เตรียมใจรับมันให้ดีๆ
อย่ายื้อ อย่าคร่ำครวญ อย่าอ้อนวอน
ทำใจพร้อมรับให้ได้ น้ำตาอย่าให้เห็น
ต่อให้ร้องแทบตาย สิ่งที่ได้คือ..ชา..เย็น
คนหมดใจจะเห็นว่ามัน..น่ารำคาญ
เมื่อจบ..ต้องจบ..อย่างเข้มแข้ง
แม้จะไร้เรี่ยวแรง และ ทรมาน
ยิ้มให้ชื่น แม้ใจจะร้าวราน
เพราะ"ความเจ็บปวด"ทรมาน
คนหมดใจเค้าไม่สะท้านสักนิดเดียว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น