ใคร

ชีวิต..จะเอาอะไรกันหนักหนา
เพราะครึ่งทางชีวิตที่ผ่านมา ต้องฝ่าอะไรมามากมาย
ชีวิตที่เหลือ ..บอกหน่อยต้องการอะไร
ความสุข..ที่ไขว่คว้าได้ หรือ ปล่อยไปตาม ยถากรรม
ความถูกต้องของใครๆ หรือ ความถูกใจของตัวเรา
ความทุกข์ สุข หรือ เหงา เศร้า
ถามตัวเรา ใคร หรือ เรา ที่ควรแคร์

ก่วาจะรู้...

เคยเป็นแบบนี้ไหม..ไม่รู้ใจตัวเอง
คนนั้น..คิดว่ารักแต่ไม่ไช่..ไม่มีทางเป็นไปได้
คนนี้..ดีช่วยเติมส่วนที่หาย..แต่ในใจไม่กล้าพอ
เหมือนวนอยู่ในอ่าง..หาความชัดเจน..ไม่แน่นอนเลยหนอ
ส่วนคนที่รอ เขาเลยท้อ..แล้วจากไป
ความรู้สึกที่ได้รับ คือเจ็บไปทั้งใจ น้ำตาไหล เพิ่งเข้าใจตัวเอง

ตายทั้งเป็น

ชีวิตที่ไร้คู่..อาจจะดูเหมือนเหว่ว้า
แต่จะดูมีคุณค่า หากว่าคู่ที่เลือกมา "อันตราย"
ชีวิตที่เหลืออาจต้องแขวน..บนเส้นดาย
ไม่ต่างไร้ความหมาย แต่ยังคล้าย "ตายทั้งเป็น"

จิต สำนึก

จงอภัยให้คนที่"นินทา"และว่าร้าย
จงเข้าใจจุดบกพร่องจิตใจที่เขามี
จงอย่าโกรธ ถือโทษ และ คิดเขาไม่ดี
เขาอาจมีปัญหา ทางจิต สำนึก ที่ต่ำเกิน
..มอง โลก ให้ เป็น อย่า เต้น ตาม แรง เสียด..

เป็นตัวเอง

อย่าไขว่คว้าหา "ความจริง"
อย่าไขว่คว้า "ความเป็นธรรม"
คิดเสียว่าสิ่งที่ได้ก็คือ "กรรม"
ที่ต้องทำคือเข้าใจในความ "เป็นตัวเอง"

อย่าค้างใจ

เมื่อไม่รัก ไม่คบก็คนละทาง
จะหันหลังให้กัน ก็อย่าอ้างสิ่งใดๆ
เมื่อไม่ดี ต่างคนก็ต่างไป
อย่าเหลือเยื่อใย อย่าติดค้างใจกันอีกเลย

เรือลำน้อย

ชีวิตเรา ก็เหมือนเรือลำน้อย
ในทะเลแห่งชีวิตที่กว้างใหญ่
ฟ้า คลื่น ลม ซัดมาก็หวั่นไหว
ในใจมีจุดหมายก็คือ..ฝั่ง

ไม่มีน้ำตา

"ความเจ็บปวด" ที่มีมาก..มากจน"ไม่มีน้ำตา"
เพราะว่า"ความเสียใจ"มันลึกเกิด.."พอดี"
ความทรมานที่ต้องนิ่ง..ที่ไม่มีวันได้ระบายจากหัวใจ..
มันคือความหมายของ..ความเจ็บปวดที่เกิดพอดี

เหงา

เหตุผลของ.."คนเหงา"..คือขาดคนที่.."เข้าใจ"
ไม่ใช่ไม่มีใคร แต่ไม่ใช่.."ใครสักคน"..ที่ใจต้องการ
หัวใจจึง"โหยหา" และ "ไขว่คว้า" จนร้าวราน
ความว่างเปล่าจึงคืบคลาน ความเดียวดายจึงทรมานใจตัวเอง

ความรัก กับ ดอกไม้

ความรัก..ก็เหมือนกับ..ดอกไม้

ใครๆเห็นก็รู้ว่าสวยงาม

แต่ในความหวานก็แฝงซึ่งคมหนาม

อาจทิ่มแทงเจ็บร้าวราน ยามเผลอใจ

ฝันสุดท้าย

ดั่งเรือน้อย ล่องลอย เคว้งคว้าง
คลื่นลม ชัดไป ไร้ทิศทาง
ไม่มีจุดหมายปลายทาง
ท่ามกลางพายุหมอกลม
ชีวิต..ที่แสนอ้างว้าง
กับความสับสนมืดมน
เหลียวหาไม่มี ข้างกายสักคน
เดียวดาย "เหงา"จน แทบขาดใจ
รอคอยคลื่นซัดหาฝั่ง
รอหวังเพื่อเจอจุดหมาย
รอใจให้ฝื้นคืนกาย
สร้างฝันสุดท้ายให้กลายเป็นจริง

แสนลำบาก

..เอาความรักมาให้..
..เอาดอกไม้มาฝาก..
..แม้ว่าแสนลำบาก..
..แต่ก็อยากให้ด้วยใจ

แค่..ความรู้สึกดีๆ

แค่..ความรู้สึกดีๆ.. ที่มี และอยากให้ทุกๆคน
แค่..อยากให้รับรู้..จะรับ รึ ไม่รับ ก็ไม่สน
แค่..อยากใ้ห้..ทุกคน รับรู้ เข้าใจ "ความรู้สึกดีๆ"
แค่..อยากให้ใจเป็นสุข..ให้สนุก กับ วันเวลาที่"ยังมี"
แค่..ความรู้สึกดีๆ..ที่ทำให้ใจเรานี้..สุขมากมาย

ฝุ่นกลางฝน

ล่องลอยเหมือนฝุ่นในอากาศ
ปลิ้วหายกลางสายฝนพร่ำ
หลงเหลือหยดน้ำเย็นช่ำ
แสงจันทร์ค่ำเช้าดาวเดือน
บอกใจอย่าไหวอย่าหวั่น
บอกกันอย่าท้ออย่าถอย
บอกตัวอย่ารออย่าคอย
บอกบ่อยตัวเราเป็นเรา

ที่เก่า

เคยไหม..ดีใจได้กลับมาที่เก่า
มีภาพทรงจำเก่าๆ ให้นึกถึง
เป็นภาพที่ดีตรึงใจและซาบซึ้ง
นึกไม่ถึงเราเป็นภาพที่ ลาง เลือน

แค่รัก

แค่รักก็พอ...
ไม่ขอเปลี่ยนแปลงใดๆ
ขอเพียงเชื่อถือหัวใจ
ขอให้ มั่นใจในรักก็พอ

ขอแค่นี้

ในเวลาที่ "เดียวดาย"..
อยากร้องไห้ กับ "ใครสักคน"
ในเวลาที่ "สับสน"...
อยากมีแค่ "สักคน" เข้าใจ
ในเวลาที่ "ร้าวราน"..
อยากมี "ใครบ้าง" คอยปลอบใจ
ในเวลาที่ ท้อแท้ อ่อนแอ และ หวั่นไหว
อยากได้แค่...ไหล่ได้พีกใจ
จากสักคนที่ ห่วงใย ด้วยใจ ที่จริงๆ