ดั่งเรือน้อย ล่องลอย เคว้งคว้าง
คลื่นลม ชัดไป ไร้ทิศทาง
ไม่มีจุดหมายปลายทาง
ท่ามกลางพายุหมอกลม
ชีวิต..ที่แสนอ้างว้าง
กับความสับสนมืดมน
เหลียวหาไม่มี ข้างกายสักคน
เดียวดาย "เหงา"จน แทบขาดใจ
รอคอยคลื่นซัดหาฝั่ง
รอหวังเพื่อเจอจุดหมาย
รอใจให้ฝื้นคืนกาย
สร้างฝันสุดท้ายให้กลายเป็นจริง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น