อยากจะหยุดเวลาไว้ตรงนี้
หยุดตรงที่มีเราแค่เพียงสอง
หยุดเพื่อเก็บความสุขไว้ครอบครอง
หยุดที่รักเราสองนั้นเบ่งบาน
แต่เวลาไม่อาจจะหยุดนิ่ง
ความผันแปรเป็นสิ่งที่จีรัง
หัวใจคนยิ่งเปลี่ยนง่าย อนิจจัง
รักที่หวานยังพังเสียยับเยิน
คงเหลือไว้เพียงรอยแห่งความรัก
ตอกตรึงปักหัวใจที่สลาย
รักที่เคยแสนหวานมา กลับกลาย
แทบมลายเพราะความช้ำที่ร้าวราน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น