วันจันทร์ที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

เวลา ... นำพา

วันเวลา..ไม่เคยจะหวนกลับ
และไม่อาจเปลี่ยนแปลงเรื่องราวในอดีตได้...
สิ่งที่ผ่านมา...จากวันนั้นจนวันนี้
เราเรียกว่า..."ความทรงจำ"...
ที่อาจทำให้เจ็บปวด..ร้าวราน มีน้ำตา..
อาจทำให้..สุจใจหนักหนา ยิ้มได้ทุกคราที่นึกถึง
เพราะเวลาไม่หมุนกลับ...และยังคงเดินหน้า
ทำชีวิตให้มีคุณค่า กับเวลานี้และเดินไปพร้อมกับเวลา
เพราะความสุขที่เราไข่วคว้า.."คือเวลาที่ดีๆในหัวใจ"
เวลาไม่คอยใครกอบโกยความสุขจากชีวิตที่เหลือให้มากไว้
เพราะเวลาเราไม่รู้เหลือเท่าไร เรื่องราวที่ผ่านไป...
ปล่อย ละไว้ ให้เวลาพาไปอาจลบเลือนหาย...
หรือาจกลายเป็น...ความทรงจำที่จางๆ เลื่อนลาง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น