ตายทั้งเปน

อีกครั้ง กับความร้าวราน

ความเจ็บปวดที่ทรมาน

กับการจากลาและห่างไกล

ขอโทษนะหัวใจ 

เพราะเปนเราที่อ่อนไหว

ให้หัวใจเขาไปเอง

 ต้องผ่านช่วงเวลานี้

ผ่านทุกๆนาที่ทีแสนยากเย็น

ปวดปร่า อ้างว้าง ช้ำกว่าที่เคยเปน

กับความทรงจำกับภาพที่เห็น
หลอนเราทุกเช้าเย็น เหมือนตายทั้งเปน 

กับร่างกาย หัวใจ ที่ไร้วิญญาน