วันจันทร์ที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2555

เศร้าจัง ลำพัง

มีสมองที่ว่างเปล่า  มีใจที่เหงาๆ
มีตัวเราและมีเงา ที่เป็นเพื่อน อยุ่ข้างเราตลอดมา
มีดวงตาที่อ่อนล้า เพราะน้ำตามันรินไหล
มีแขนกอด ตัวเองไว้ อย่างเดียวดายเพียงลำพัง
มีขาไว้ก้าวเดิน เพื่อบังเอิญ เจอคน เดินเคียงข้าง
มีหูไว้รับฟัง อาจได้ยิน อะไรบ้าง ที่ดีดี
มีปากไว้ระบาย ความทุกข์ในใจที่มี
เพื่อว่า สักนาที ความเศร้านี้ จะได้ผ่อนคลายลง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น